Skip to content
خونی در جگر
ای که خونی در جگر داری ببار آنکه روحی در دمن داری ببار
آسمان جایی برایت هست لیک آنکه چون عنقا نشان از بی کران داری ببار
دل نمی داند چرا آتش شده ناگاه لیک ای که چون ابر بهاران برنشانی آتشم اینک ببار
ناگهان گیرد دلت چون آسمان بی شکیب ای چون ابری بیا و بر دل صحرا ببار
من کسی نادیده ام اتش نباشد در برش ای که چون آتش فرو داری ببار
دل درون قلب سائل می کشد از خون لهیب ای که داری معرفت چون ساقی کوثر ببار
Be First to Comment