Skip to content

سائل - دلنوشته های شعر و نثر - رسانه Posts

شعر

که جانانت بشد از دست

 

چرا باور نداری دل که جانانت بشد از دست

.                                   چرا باور نداری رفت و روحت گشته استاز دست

چرا هر سو که داری رو به هر منزل به هر ساغر

.                                   نگاهت نیست آهسته که جانانت بشد از دست

بیا و مهربانی کن به حال پر زدرد ما

.                                   بیا و رحم کن ای دل که جانانت بشد از دست

من آشفته می دانم که گشتی خون زهجرانش

.                                   ولی باور کن ای جانم که جانانت بشد از دست

تو آتش ،منم دریای پر از خون دل ساقی

.                                   مسلمانی کن و دریاب که جانانت بشد از دست

الا ای سائل آشفته ی سرگشته ساکت شو

.                                   به کنجی کن فقان ای دل که جانانت بشد از دست

شعر

  دل گشته اسیر غم هجرت تو کجایی .                                   روحم شده آکنده ز…

شعر

  با خیالت در خیالم عشق بازی می کنم                       این دل دیوانه را رازی رازی می کنم با دو چشم مستت ای یار عزیز و دلبرم                       روح را چون چشمه…

شعر

خونی در جگر ای که خونی در جگر داری ببار                            آنکه روحی در دمن داری ببار  آسمان…

شعر

شعر

وقتی شروع می شود ،روشن می شوی ،مانند شمع، شاید هم مانند عود ،آری عود بهتر است. نباید شعله داشته باشی فقط باید روشن باشی ، باید آرام و بی صدا…

نثر

  عقل و هوشم شده از دست نگارا دریاب                  روح و جانم شده پر زجر نگارا دریاب گشته آشفته جهانم چون موج                               ای که آرامگه موج تباهی دریاب این من…

شعر ویژه

وقتی شروع می شود ،روشن می شوی ،مانند شمع، شاید هم مانند عود ،آری عود بهتر است. نباید شعله داشته باشی فقط باید روشن باشی ،

نثر

هر چیزی معیار خودش را دارد ،وقتی می خواهی از چیزی سر در بیاوری باید بدانی معیارش چیست. چه می گوید! ،چه می خواهد! خلاصه، بی حساب و کتاب نمی شود . باید خطی باشد که درست و غلط را با آن سنجید و گرنه همه چیز به هم می ریزد. اصلا نمی توان زندگی کرد .

نثر

گاهی فکر می کنی در میان بیابانی هستی سوزان . سوزِ جان سوزی که تفاوتی نمی کند چرا و چگونه است بند بندِ وجودت را می آزاد .

نثر

شبی در خیابان قدم می زدم ،خیلی اتفاقی کسی را دیدم او را نمی شناختم نمی دانم چه شد که هم مسیر و هم صحبت شدیم رفتار عجیبی داشت از کنار هر کس

نثر

باور دارم وقتی کسی را دوست داری او را دوباره برای تو خلق می کنند ، در قلب تو و برای تو خلقش می کنند او با تمام بودش از آن تو می شود و

نثر